Θαυμάζω τους ανθρώπους που αγωνίζονται. Γιατί η ζωή είναι αγώνας, έχουν περάσει κάποιες καταστάσεις αρκετά επώδυνες και παρόλα αυτά στέκονται, αγωνίζονται, δουλεύουν, ερωτεύονται, ζουν, ακόμη και με πόνο στην καρδιά. Αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν τον θαυμασμό μας, οι καθημερινοί μας “ήρωες “.
Το να μην σου συμβεί αρνητικό συμβάν στην ζωή και όλα να σου έρχονται ομαλά, είναι θεμιτό, επιθυμητό και ΟΚ. Το να παλεύεις όμως για αγαθά, ακόμη και βασικά, και να τα καταφέρνεις, να παλεύεις για αυτά που για τους περισσότερους είναι δεδομένα κι εσύ στερείσαι (είτε βασικά αγαθά, είτε ψυχικά), αυτό είναι άθλος… και αξίζει τον θαυμασμό μας.