Μια λέξη που δε χώνεψα ποτέ Μου

Από μικρή… μια λέξη δε χώνεψα ποτέ μου…

Πρόσεχε…

Πρόσεχε μην πέσεις, μη χτυπήσεις, μην νευριάσεις, μην αποτύχεις…
Πρόσεχε! Να βάζεις όρια, να κρατάς την ψυχραιμία σου…
Πρόσεχε! Ποιον θα αγαπήσεις , ποιον θα εμπιστευτείς, ποιον θα κάνεις φίλο σου…

Και έπεσα, και χτύπησα, και νευρίασα, και απέτυχα, και όρια δεν έβαλα, και την ψυχραιμία μου έχασα, και λάθος ανθρώπους αγάπησα, και λάθος ανθρώπους εμπιστεύτηκα , και λάθος φίλους έκανα…
Δεν πρόσεχα!

Αυτά είπα σε έναν άνθρωπο γεμάτο ενοχές, που μου είπε μια φράση η οποία με συγκλόνισε:
«Δεν πρόσεξα στη ζωή μου και έγινα δυστυχισμένος και αποτυχημένος»
«Δεν πρόσεξα»!!!

Θύμωσα …
που δε βρέθηκε κανείς να του πει πως δεν αρκεί να κρατάς την ψυχραιμία σου, τα όριά σου, την αυτοκυριαρχία σου…
αλλά έχεις δικαίωμα να κάνεις και λάθη , έχεις δικαίωμα να κάνεις και μεγάλα λάθη , να αποτύχεις , να πέσεις και να σηκωθείς!
Και το κυριότερο …
έχεις δικαίωμα να μην προσέχεις…

Ένας άνθρωπος φορτωμένος ενοχές γιατί
δεν πρόσεξε…

Εκτός από τα προσχήματα, ας κρατήσουμε λίγο πιο σφιχτά ο ένας το χέρι του άλλου…
Ας είμαστε κοντά σε αυτόν που δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνος του…

Ας τον προσέξουμε εμείς…
Πόσο δύσκολο είναι;

Μπας και σταματήσουν να γεμίζουν ενοχές οι άνθρωποι…